13 Kasım 2023 Pazartesi

“Dağları Görmek İstiyorum Gandalf, Dağları”

Aslında 15 Ekim’de gidecektim ama uçak bileti çok pahalı olduğu için gidemedim. Siz beni 15 Ekim’de gitmişim gibi düşünün.

Malum bir sebepten ve malum olmayan birkaç sebepten dolayı gittim. Gittim çünkü dağları görmek istiyordum; gittim çünkü kendimi, belki bir gece hariç, T*kyo’da gibi hissediyordum. Aslında Batı’ya gidecektim ama Doğu’ya geldim. Çünkü “Bir yere mi gidiyorsun yoksa sadece gidiyor musun ?” sorusuna cevabım sadece gidiyorumdu. 

Dört sene önce yaptığım işi yapıyor, dört sene önce kaldığım hostelde kalıyor ve dört sene önce gittiğim barlara gidiyorum. Tek fark yaşadığım şehri, yaptığım işi ve insanları daha iyi tanıyorum. Tabii bir iki tane de arkadaşım var arada bir buluşup gyoza yediğim ya da bira içtiğim.

Haftanın dört günü, masraflarımı karşılayabilmek için İngilizcesi neredeyse hiç olmayan iki kişi ile elektrik paneli yapıyorum. Keşke biraz sohbet edebilsek kim bilir ne hikayeler anlatırlardı bana. Panel yapımına ilişkin öğrendiğim çoğu şeyi hatırlıyorum. Hatırlamadığım şeyleri de el kol hareketleri ile sorup öğrenmeye çalışıyorum.

Hostelde altı kişilik bir odada kalıyorum. Oda arkadaşlarımdan birisi tek kişilik bir yatağa otuz tane koli istiflemiş ellili yaşlarında bir erkek, diğeri ise mecburiyetten saçma sapan bir işte çalışan bir kadın. Diğer yataklarda kimin uyuduğunu, ne zaman gelip ne zaman gittiklerini bilmiyorum. Odamın tavanında, yağmur yağdığında içeri su sızdıran, bir delik var. Biraz can sıkıcı oluyor tabii ama birkaç kova ve yatak örtüsü ile neler yapılabildiğini görseniz şaşırırsınız.

Bazen hostelin kapısında oturup “Balkonda Niye Böyle Oldu Sigarası İçerken Dinlenecek Şarkılar”ı dinliyorum, bolca alkolün eşliğinde elbette. Bazen de hostelin oturma odasında insanlarla gülüp eğleniyorum, bolca alkolün eşliğinde elbette. Murphy's'de adını bile hatırlamadığım insanlarla sohbet etmeyi de ihmal etmiyorum. Sonra o malum şarkıyı mırıldana mırıldana elli altı dakika yürüyüp hostele dönüyorum gecenin bir yarısı.

İşte tüm bunlar benim “To The West” diyeceğim güne kadar sürdüreceğim hayatım olacak sanırım.

Osaka, Japonya




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder